SEJARAH PENDIDIKAN NEGARA

Sebelum pengenalan dan penggunaan Akta pendidikan 1996, sistem pendidikan negara telah berkembang sejak dahulu lagi dengan menggunakan pelbagai sistem mengikut peredaran masa. Sistem pendidikan negara telah mengalami evolusi penting yang sejajar dengan pembangunan dan kemampuan negara. Evolusi pendidikan ini telah melalui beberapa peringkat iaitu zaman pra merdeka, zaman pasca merdeka, zaman ekonomi baru, zaman dasar pembangunan negara dan zaman dasar wawasan negara.

Pada zaman pra merdeka iaitu semasa pemerintah British, sekolah-sekolah di Tanah Melayu dibahagikan kepada empat aliran, iaitu Sekolah Inggeris, sekolah Melayu, Sekolah Tamil dan Sekolah Cina. Setiap sekolah mempunyai bahasa pengantarnya sendiri dan kurikulum yang berbeza. Namun menjelang kemerdekaan, wujud kesedaran di kalangan pemerintah dan masyarakat untuk mewujudkan satu sistem persekolahan yang lebih teratur. Beberapa jawatankuasa telah ditubuhkan untuk mengkaji dan membuat penilaian terhadap sistem persekolahan pada masa itu dan seterusnya menghasilkan laporan-laporan seperti Laporan Barnes(1951, Laporan Fenn-Wu(1951, Ordinan Pelajaran(1952) dan Laporan Razak(1956).

                Pada zaman pasca merdeka iaitu zaman selepas merdeka, pelbagai usaha yang dilakukan untuk mewujudkan sistem pelajaran kebangsaan. Sehubungan itu, Ordinan Pelajaran 1957 telah digubal berdasarkan perakuan Laporan Razak (1956) yang mengutamakan perpaduan dan menjadi teras Dasar Pendidikan Kebangsaan. Perakuan Laporan Razak dikaji semual oleh Jawatankuasa Rahman Talib pada tahun 1960. Laporan jawatankuasa ini menjadi asas kepada penggubalan Akta Pelajaran yang menggariskan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama untuk semua peringkat pendidikan. Selain itu, dasar pendemokrasian pendidikan bermula pada tahun 1962 dengan memberi penekanan kepada pendidikan percuma kepada semua pelajar.

                Pada zaman Dasar Ekonomi Baru merupakan zaman pembangunan yang menekankan keseimbangan antar pembangunan sosial dan perkembangan ekonomi. Dasar Ekonomi Baru (DEB) adalah satu falsafah pembangunan yang menekankan keseimbangan antara pembangunan sosial dan perkembangan ekonomi (Universiti Terbuka Malaysia, 2008). Dalam tempoh tersebut, pendidikan diberikan keutamaan untuk mengatasi masalah ketidakseimbangan dalam masyarakat dengan menyediakan peluang pendidikan yang sama rata untuk semua kaum. Dalam masa yang sama juga Sistem Pendidikan Kebangsaan mengalami banyak perubahan, antaranya Bahasa Melayu telah dijadikan bahasa pengantar utama sepenuhnya di peringkat menengah di seluruh negara. Selain itu, Penggunaan Bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua turut dijadikan tumpuan. Namun begitu, sekolah rendah kerajaan dan bantuan kerajaan yang menggunakan bahasa Tamil atau bahasa Cina sebagai bahasa pengantar terus dikekalkan. Pada tahun 1979, semakan semula pelaksanaan dasar pendidikan telah dibuat oleh Jawatankuasa Kabinet dan telah membuat cadangan pendekatan dan strategi baru bagi memantapkan sistem pendidikan negara. Sehubungan dengan itu, Falsafah Pendidikan Kebangsaan telah digubal pada tahun 1988 bagi memperkukuhkan masa depan dan matlamat pendidikan negara.

                Pada tahun 1991 hingga 2000 iaitu pada zaman Dasar Pembangunan Negara berlaku perubahan pesat dalam sistem pendidikan negara. Hal ini demikian kerana berlaku banyak penggubalan dan pindaan beberapa akta yang berkaitan dengan sistem pendidikan negara seperti Akta Pendidikan 1996, Akta Institusi Pendidikan Tinggi Swasta 1996, Akta Majlis Pendidikan Tinggi Negara 1996 dan sebagainya. Di samping itu, banyak lagi perubahan yang berlaku dalam sistem pendidikan negara seperti peningkatan akses, perkembangan ICT, menaiktarafkan kelayakan guru, menaiktarafkan Maktab Perguruan Sultan Idris kepada Universiti Pendidikan Sultan Idris dan sebagainya.

                Pada zaman Dasar wawasan Negara pula Sistem Pendidikan Kebangsaan diperkukuh searas dengan perkembangan dunia teknologi maklumat dengan mengambil kura pelbagai perubahan dan cabaran pada abad ini. Penambahbaikan dan pengukuhan sistem pendidikan dapat diperlihatkan dalam perundangan. Dasar dan program utama seperti Akta Pendidikan 1996, Pengajaran dan pembelajaran Sains dan Matematik dalam Bahasa Inggeris, Bayaran Insentif Subjek Pendidikan, Program j-QAF dan banyak lagi. Perubahan paling ketara dalam sejarah perkembangan pendidikan negara ialah penubuhan Kementerian Pengajian Malaysia (KPTM) pada tahun 2004 yang ditugaskan kepada pembangunan pendidikan prasekolah, sekolah rendah, sekolah menegah, matrikulasi dan pendidikan guru.