Pengenalan Kandungan Akta Pendidikan 1996
Akta Pendidikan 1996 telah dibahagikan kepada 16 bahagian dan 17 peraturan yang berkaitan dengan pendidikan. 16 bahagian yang terkandung dalam Akta Pendidikan 1996 ialah bahagian 1 yang mengandungi tajuk ringkas dengan nama akta iaitu Akta Pendidikan 1996,tarikh mula kuat kuasa yang telah ditentukan oleh Menteri serta tafsiran atau definisi. Seterusnya bahagian 2 iaitu pentadbiran dengan melantik pegawai-pegawai untuk menguruskan hal-hal pentadbiran sistem pendidikan di semua peringkat. Manakala bahagian 3 menubuhkan Majlis Pendidikan Kebangsaan yang berfungsi menasihati menteri dalam hal pendidikan dan boleh mengawal selia prosedur sendiri. Seterusnya bahagian 4 iaitu Sistem Pendidikan Kebangsaan yang terdiri daripada Pendidikan pra sekolah, pendidikan rendah, pendidikan menengah, pendidikan tinggi dan tidak termasuk sekolah expatriat. Selain itu, terdapat juga kategori pendidikan kerajaan iaitu institut pendidikan kerajaan, institut pendidikan bantuan kerajaan dan institut pendidikan swasta. Selain itu, di dalam bahagian 4 juga menyebut Bahasa Kebangsaan sebagai bahasa pengantar utama di semua institusi pendidikan kecuali sekolah jenis kebangsaan dan mana-mana institusi yang dikecualikan oleh Menteri, sekolah menyediakan murid bagi peperiksaan yang ditetapkan dan kurikulum kebangsaan digunakan di semua sekolah.
Bahagian-bahagian lain yang terdapat Akta Pendidikan 1996 ialah bahagian 5 iaitu penilaian dan peperiksaan, bahagian 6 iaitu pendidikan tinggi, bahagian 7 iaitu Institusi Pendidikan Swasta, bahagian 8 iaitu Pendaftaran Institusi Pendidikan, bahagian 9 iaitu pendaftaran Guru, bahagian 10 iaitu jemaah Nazir sekolah, bahagian 11 iaitu kewangan, bahagian 12 iaitu rayuan, bahagian 13 peraturan-peraturan, bahagian 14 kesalahan dan penalti, bahagian 15 iaitu kepelbagaian dan akhir sekali bahagian 16 iaitu peralihan dan pemansuhan. Kesemua bahagian-bahagian tersebut mempunyai peranan yang cukup besar bagi memantapkan sistem pendidikan kebangsaan.
Terdapat 17 peraturan yang terkandung dalam Akta Pendidikan 1996. Peraturan 1 ialah peraturan-peraturan pendidikan (Kurikulum Pra Sekolah) 1997 yang mengandungi bahan kurikulum, masa dan penilai ditentukan oleh ketua pendaftar dan penilaian dalam domain kognitif, afektif dan psikomotor. Seterusnya, peraturan ke 2 ialah peraturan-peraturan Pendidikan ( Peperiksaan dan Penganugerahan Sijil/Diploma Politeknik) 1997 bertindak dalam penubuhan Lembaga Peperiksaan dan Penganugerahan sijil satu diploma politeknik, menentukan dasar, mengesahkan dan mengumumkan keputusan peperiksaan, tindakan tatatertib, menimbang rayuan serta menentukan penganugerahan sijil dan diploma. Di samping itu, peraturan 3 ialah peraturan-peraturan pendidikan (peperiksaan, penilaian dan pensijilan/ Maktab Pendidikan Guru) 1997 ialah sebagai rujukan dalam penubuhan Lembaga Peperiksan Guru, dasar, strategi dan garis panduan peperiksaan dan memberhentikan kursus. Di samping itu, peraturan-peraturan pendidikan (Kursus Pengajian dan Program Latihan Maktab Pendidikan Guru) 1997 yang dijadikan rujukan tenaga pengajar yang berkelayakan untuk mengendalikan kursus. Seterusnya, peraturan-peraturan pendidikan (Kurikulum Kursus Pengajian dan Program Latihan di Politeknik yang mana Lembaga Kurikulum dan Program Latihan Politeknik ditubuhkan untuk menentukan dasar dan menghasilkan dan mengawasi pelaksanaan kurikulum. Di samping itu, peraturan-peraturan pendidikan ( Kurikulum) 1997 yang menggariskan mata pelajaran teras, wajib dan elektif untuk kelas peralihan dan tingkatan enam. Seterusnya, peraturan-peraturan pendidikan (pendidikan khas) 1997 yang menumpukan kepada pelajar kecacatan pendengaran atau kecacatan penglihatan atau masalah pembelajaran.
Seterusnya, peraturan-peraturan pendidikan (penilaian dan peperiksaan) 1997 untuk menunjukkan fungsi Lembaga peperiksaan dalam membuat pemantau tentang penilaian berasaskan sekolah. Selain itu, peraturan-peraturan pendidikan ( pendaftaran Institusi Pendidikan) 1997 yang dijadikan rujukan mengenai pendaftaran dan pemberhentian operasi institusi pendidikan. Peraturan-peraturan lain yang terkandung dalam Akta Pendidikan 1996 ialah Peraturan-peraturan pendidikan (Institusi Pendidikan Swasta) (Disiplin Murid) 1998, Peraturan-peraturan pendidikan (Majalah sekolah dan Bahan Multi Media) 1998, Peraturan-peraturan pendidikan ( Persatuan Ibu Bapa Guru) 1998, Peraturan-peraturan pendidikan (persatuan Sekolah) 1998, Peraturan-peraturan pendidikan ( Penggal, Hari dan Cuti Sekolah) 1998, Peraturan-peraturan pendidikan (Institusi Pendidikan Swasta (Piawaian) 1998, Peraturan-peraturan Pendidikan (Institusi Pendidikan Swasta) (Iklan) 1998 dan akhir sekali Peraturan-peraturan ( Penerimaan Masuk Muri ke Sekolah Penyimpanan Daftar dan Syarat Pengekalan Murid Belajar di Sekolah) 1998.
Sistem Pendidikan Kebangsaan
Pengenalan Akta Pendidikan 1996 telah menumpukan ke arah menyelaras sistem pendidikan di semua peringkat. Buat pertama kali dalam sistem pendidikan, Akta Pendidikan 1996 memperjelaskan komponen-komponen sistem pendidikan kebangsaan dalam bahagian 5 yang terdiri daripada pendidikan prasekolah, pendidikan rendah, pendidikan menengah, pendidikan selepas menengah dan pendidikan tinggi. Selain itu, Akta Pendidikan 1996 juga mempunyai tiga kategori iaitu institusi pendidikan kerajaan, institusi pendidikan bantuan kerajaan dan institusi pendidikan swasta. Menurut Mohd. Ismail Othman, 2004, pendidikan swasta perlu diorientasikan bagi mencerminkan beberapa ciri asas keperibadian kebangsaan dengan menggunakan kurikulum kebangsaan dan menjadikan bahasa kebangsaan sebagai bahasa pengantar utama di samping menyediakan pelajar-pelajar mengambil peperiksaan awan seperti yang termaktub dalam bab 4 Akta Pendidikan 1996 yang bertujuan untuk mengelak sekolah swasta menyediakan sistem pendidikan yang tidak sehaluan dengan sistem pendidikan kebangsaan.
Bahasa kebangsaan dalam sistem pendidikan
Akta Pendidikan 1996 telah meletakkan bahasa kebangsaan sebagai bahasa pengantar utama dalam sistem pendidikan kebangsaan kecuali di sekolah jenis kebangsaan yang ditubuhkan di bawah seksyen 28 atau mana-mana institusi yang dikecualikan. Sehubungan itu, bahasa kebangsaan telah dijadikan mata pelajaran wajib di semua sekolah dan institusi pendidikan. Langkah ini sangat penting ke arah penyatuan kaum di negara ini.
Kurikulum Kebangsaan.
Kurikulum kebangsaan hendaklah wajib digunakan bagi semua sekolah termasuk sekolah swasta. Dalam hal ini,Menteri hendaklah menetapkan suatu kurikulum yang dikenali sebagai Kurikulum kebangsaan yang tertakluk kepada subseksyen (3), hendaklah digunakan oleh semua sekolah dalam sistem pendidikan kebangsaan. Kurikulum kebangsaan yang ditetapkan di bawah subseksyen (1) hendaklah menentukan pengetahuan, kemahiran dan nilai yang dijangka akan diperolehi oleh murid-murid pada akhir tempoh persekolahan masing-masing. Sukatan dalam Kurikulum Kebangsaan telah diselaraskan bagi semua sekolah di negara ini. Walaupun sudah terdapat cadangan dalam Penyata Razak (1956) dan laporan Rahman Talib (1960) bagi mengadakan sukatan pelajaran yang sama bagi semua sekolah, tetapi penekanan kepada kurikulum kebangsaan hanya diperuntukkan dalam Akta Pendidikan 1996.
Pendidikan Prasekolah
Pada zaman globalisasi sekarang, pendidikan sejak dari kanak-kanak amat penting supaya kanak-kanak tersebut dapat menerima pembelajaran dan dapat membiasakan diri dengan suasana persekitaran sekarang. Oleh itu, Akta Pendidikan 1996 memperuntukkan bahagian 4 dalam sistem pendidikan kebangsaan suatu komponen penting iaitu pendidikan prasekolah. Dalam bahagian tersebut telah menegaskan tiada tadika boleh ditubuhkan, dikendalikan atau diruskan melainkan jika tadika itu didaftarkan di bawah akta ini. Hal ini demikian kerana untuk menyelaraskan sistem pendidikan di peringkat prasekolah. Di samping itu, Menteri Pendidikan juga telah diberi kuasa untuk menubuhkan tadika tertakluk kepada peruntukkan akta. Menurut Mohd. Ismail Othman, 2004, oleh sebab kesedaran di kalangan ibu bapa sudah terasa mengenai pentingnya pendidikan pada peringkat ini, maka sejumlah 399,980 kanak-kanak, iaitu mewakili 63.7 peratus kanak-kanak dalam kumpulan umur 5-6 tahun mendaftar di pusat prasekolah pada tahun 2000. Di samping itu, program dan kegiatan di setiap tadika hendaklah berasaskan garis panduan kurikulum untuk tadika yang diluluskan oleh Menteri supaya dapat menyelaraskan dan memberi kesan kepada pelajar.
Pendidikan Rendah
Pendidikan rendah diadakan dalam tempoh 5 tahun bagi yang pintar sehingga 7 tahun bagi yang bermasalah. Mengikut peruntukan ini juga, pendidikan rendah wajib, tetapi penguatkuasaan undang-undang ini ditangguhkan kerana terdapat masalah yang dihadapi oleh ibu bapa khasnya di luar bandar. Timbalan Menteri pendidikan telah berkata, ‘ tahun lalu (2002) kerajaan bersetuju meminda Akta Pendidikan melalui seksyen 29 A(2) Yang mewajibkan ibu bapa menghantar anak-anak mereka mengikuti pelajaran rendah selama enam tahun. seksyen A (4) pula menyebut ibu bapa yang gagal mematuhi peruntukan 29 a (2) boleh didenda tidak melebihi RM5000 atau penjara tidak lebih enam bulan atau kedua-dua sekali. Namun, terdapat masalah yang dihadapi oleh ibu bapa di luar banyak, Timbalan Menteri pendidikan telah menjelaskan “ Kita tidak akan menguatkuasakan undang-undang jika ibu bapa tidak faham dan kita tidak mahu meletakkan kesalahan ke atas bahu mereka tanpa memahaminya.
Pendidikan Menengah
Pendidikan menengah hendaklah menjadi kewajipan menteri untuk mengadakan pendidikan menengah di sekolah menegah kebangsaan seperti sekolah menengah akademik, sekolah menegah teknik dan sekolah menegah daripada apa-apa perihal lain yang ditentukan oleh menteri dari semasa ke semasa. Selain itu, tertakluk kepada peruntukan Akta ini, Menteri boleh mengadakan pendidikan menengah atas di mana sekolah menengah kebangsaan.
Pendidikan selepas Menengah
Pada peringkat ini amat penting untuk diberi pendidikan sempurna kepada pelajar. Namun pada Akta pelajaran 1961, tidak terdapat peruntukkan pendidikan selepas menengah yang terkandung di dalamnya. Apabila timbul kesedaran mengenai pentingnya pendidikan pada peringkat ini, maka peruntukan peruntukkan telah dibuat dalam Akta Pendidikan 1996 yang memberi kuasa kepada Menteri Pendidikan bagi mengadakan pendidikan selepas menengah. Pendidikan ini telah diadakan di sekolah menengah, kolej-kolej atau institusi pendidikan yang sesuai.
Pendidikan Tinggi
Pendidikan tinggi adalah sebahagian daripada sistem pendidikan kebangsaan. Ia memainkan peranan yang amat penting bagi memenuhi keperluan tenaga mahir dan golongan profesianal negara. Justeru dalam bahagian 4 Akta Pendidikan 1996 iaitu pendidikan Tinggi, Menteri Pendidikan diberi tanggungjawab ke atas pendidikan tinggi daripada sudut perundangan penubuhan, pengendalian, pengurusan dan pelanggaran undang-undang yang berkaitan dengannya. Penyata dasar pendidikan tinggi bertujuan mempertingkatkan penyertaan penduduk bagi kumpulan umur antara 19 sehingga 24 tahun mendapat pendidikan tinggi dengan menambah bilangan Institusi Pendidikan Awam (IPTA) dan Institusi Pendidikan Swasta (IPTS)
Pendidikan Islam
Dalam Akta Pendidikan 1996, pendidikan Islam telah diperluas untuk murid-murid Islam di semua kategori sekolah, termasuk sekolah swasta. Undang-undang baru ini menegaskan Pendidikan Islam wajib diajar kepada setiap murid Islam di semua jenis sekolah. Justeru, dalam Akta Pendidikan 1996 iaitu seksyen 50 memperuntukkan supaya semua sekolah, termasuk sekolah swasta, wajib mengadakan kemudahan bagi pengajaran dan pembelajaran Pendidikan Islam, apabila terdapat lima orang murid Islam atau lebih di sebuah sekolah. Sehubungan dengan itu, mata pelajaran Pendidikan Islam juga telah dijadikan salah satu mata pelajaran teras di peringkat sekolah menengah.
Pendidikan khas
Pendidikan Khas juga diberi perhatian yang lebih dengan adanya peruntukan yang cukup bagi pendidikan tersebut di dalam Akta Pendidikan 1996. Sehubungan itu, Menteri Pendidikan wajib hendaklah mengadakan di sekolah khas yang ditubuhkan di bawah perenggan 34 (1) (b) atau di mana-mana sekolah rendah atau menegah yang difikirkan oleh Menteri bersesuaian. Tempoh pendidikan rendah dan menengah juga hendak bersesuaian dengan keperluan murid yang menerima pendidikan kita dan kurikulum yang hendaklah digunakan berhubungan dengan pendidikan khas yang tertakluk kepada subseksyen (2) dan (3) dalam Akta Pendidikan 1996.
Pendidikan Teknik dan politeknik
Dalam usaha untuk membudayakan sains dan teknologi, peruntukan Akta Pendidikan 1996 telah mempertingkatkan pendidikan teknik di semua sekolah teknik dan politeknik. Sehubungan itu, Akta Pendidikan 1996 telah memudahkan sekolah-sekolah vokasional di naik taraf ke sekolah-sekolah teknik. Selain itu, politeknik juga boleh mengadakan program kerjasama dengan mana-mana institusi, perbadanan atau organisasi perindustrian untuk mengendalikan kursus teknik atau vokasional atau program latihan dan program pertukaran. Peruntukan yang terdapat dalam Akta pendidikan 1996 adalah selaras dengan hasrat untuk menjadikan masyarakat negara ini menguasai ilmu serta kemahiran-kemahiran untuk bersaing di peringkat global.
Jemaah Nazir Sekolah
Salah satu bahagian yang penting dalam Akta Pendidikan 1996 ialah Jemaah Nazir Sekolah yang terkandung dalam bahagian x Akta Pendidikan 1996 iaitu bab 1 dan bab 2. Menurut Akta Pendidikan 1996, ketua Nazir hendaklah bertanggungjawab iaitu dengan bekerjasama dengan mana-mana pihak yang dilantik oleh Menteri, bagi memastikan bahawa taraf pengajaran yang memuaskan diwujudkan dan dikekalkan di institusi pendidikan. Selain itu, Ketua Nazir juga hendaklah memeriksa institusi pendidikan atau menyebabkan institusi pendidikan diperiksa oleh Nazir sekolah pada satu tempoh yang difikirkan sesuai. Di samping itu, apabila ketua Nazir diarahkan supaya berbuat sesuatu institusi pendidikan atau menyebabkan institusi pendidikan itu diperiksa dan menjalankan institusi pendidikan sebagaimana yang telah ditetapkan.
Penilaian dan Peperiksaan
Dalam Akta Pendidikan 1996 juga ditekan mengenai penilaian dan peperiksaan terhadap murid untuk memastikan tahap keberkesanan sesuatu sistem. Seksyen 19 telah memperuntukkan supaya semua sekolah menyediakan muri-murid bagi mengambil peperiksaan yang ditetapkan oleh kementerian pendidikan. Kerajaan telah menyedari penilaian bagi mengukur pencapaian dan kemahiran murid adalah penting bagi mendapat maklumat berkenaan tahap pencapaian mereka. Oleh itu, penilaian dan peperiksaan diperuntukkan dalam akta pendidikan ini pada bahagian V.
Peraturan Pendidikan
Satu lagi perkara yang penting yang terdapat dalam Pendidikan 1996 ialah Peraturan Pendidikan. Peraturan pendidikan ini berkait rapat dengan sistem sekolah dan institusi pendidikan yang lain. Satu bahagian iaitu bahagian XIII dimasukkan untuk peraturan-peraturan tentang pendidikan. Bahagian ini merangkumi peraturan-peraturan yang berhubung dengan had umur dan pendaftaran murid, disiplin di institusi pendidikan, kurikulum, kokurikulum, yuran, penyimpanan akaun sekolah dan sebagainya. Melalui peraturan, sistem pentadbiran pendidikan dilihat lebih teratur serta dapat memudahkan pihak pengurusan institusi pendidikan membuat rujukan dari semasa ke semasa.
Rujukan
Mohd. Ismail Othman.(2004). Undang-undang untuk pengetua dan guru besar. Bentong: PTS
P Publilication & Distributors Sdn.Bhd.
Tie Fatt Hee. (2002). Undang-undang Pendidikan di Malaysia. Shah Alam: Penerbit Fajar
Bakti Sdn.Bhd.
Lembaga Penyelidikan Undang-undang, (2007) Akta Pendidikan 1996. Petaling Jaya :
International Law Book Services
.Noriati A. Rashid et al. (2010). Guru dan Cabaran Semasa. Selangor: Oxford Fajar Sdn. Bhd.
Syed Ismail & Mohd Subki. (2010). Guru dan Cabaran Semasa. Selangor: Penerbitan
Multimedia Sdn. Bhd.
Akta Pendidikan 1996 di ambil daripada : id.slideshare.net/kokilavanni/akta-pendidikan-1996
Bab 1: Isu dan Cabaran Pendidikan semasa di ambil daripada:
Perkembangan Pendidikan di Malaysia di ambil daripada:
kpf3012.wikispaces.com/file/view/KPF3012.pdf
Ahmad Fauzi bin Mohamed, Perbandingan Akta Pelajaran 1961 Dengan Akta Pendidikan
MODUL GURU DAN CABARAN SEMASA di ambil daripada
www.researchgate.net/.../0a85e533452e2189a2000000?
MMG MCM ni ekk
BalasPadamIsi yg mantap!! Thanksss
BalasPadam